Mijn 2020: het filmjaar volgens Cinevillers, deel 1

Hier lees je nog meer Mijn 2020-verhalen.

1. Peggy Gemerts

Peggy richtte dit jaar naast haar distributiebedrijf Full Color Entertainment samen met Picl streamingplatform Pepr op: een podium voor films van Zwarte makers en verhalen uit de Afrikaanse diaspora.

Met welk filmpersonage uit 2020 wil jij graag het jaar doornemen?

Eigenlijk twee personages: de impulsieve, fun-loving Felix (Bill Murray) uit On the Rocks en Weljo (Felix de Rooij) uit Buladó, vanwege hun bijzondere kijk op het leven. De eerste zal het jaar door een roze bril hebben gezien, da's ook wel eens fijn. En de tweede, omdat hij het leven vanuit een meer spirituele insteek benadert en nieuwe inzichten kan geven.

Wat was het meest filmische moment uit jouw eigen 2020?

Op 22 september ging mijn zoontje voor het eerst naar de kleuterklas. Met zijn lunchtrommel in zijn rugzakje mocht ik hem tot de deur van de school brengen - niet verder, want corona. Voor mij even slikken, maar hij gaat inmiddels zingend naar school.

Felix uit On the Rocks bekijkt alles door een roze bril: da’s ook wel eens fijn

Welke filmmaker heb je dit jaar ontdekt?

Ik heb niet de illusie dat ik hem heb ontdekt, want velen hebben al waardering geuit voor zijn werk, maar Merawi Gerima is voor mij een filmmaker om in de gaten te houden. Met hulp van LA Rebellion-filmmaker (en zijn vader) Haile Gerima, heeft hij zijn eerste lange film Residue gemaakt: een subtiele, maar tegelijkertijd ook maatschappijkritische film met een gevoeligheid en authenticiteit die ik zelden zie.

Door deze film uit 2020 kon ik de wereld aan:

New York en muziek geven mij leven. Toen ik 40-Year-Old-Version van Radha Blank zag, ging ik weer even terug naar de sfeer die de stad ademt, en de hiphop die ik in mijn jeugd veel heb geluisterd. Heerlijk om A Tribe Called Quest, Queen Latifah en Gangstarr te horen, terwijl er ook zoveel te lachen valt. De track van hoofdpersoon RadhaMUSprime - White Man with a Black Woman’s Butt - is fantastisch.

2. Casper Houtman

Casper programmeert de films bij Chassé Cinema in Breda, een van de nieuwe theaters die in 2020 bij Cineville kwamen.

Welke film heeft jou geholpen om te ontsnappen aan dit rampenjaar?

Dat is Digger van Georgis Grigorakis. Ik heb de film gezien op het filmfestival van Berlijn en aan Grigorakis een CICAE-award uitgereikt. Zijn maatschappijkritische hedendaagse western is niet bepaald een super-opbeurende film, maar laat wel zien dat je met hard werk, samenwerking en broederschap het tij kan keren in donkere tijden.

Met welke filmpersonage uit 2020 wil jij graag het jaar doornemen?

Met Imelda Marcos uit documentaire The Kingmaker. Wat een vrouw! Ik ben heel benieuwd hoe zij de gebeurtenissen van dit jaar in haar eigen wereldje interpreteert.

Wat was het meest filmische moment uit jouw eigen 2020?

Rotterdam, compleet in lockdown, een concrete jungle zonder enig leven op straat. Als liefhebber van post-apocalyptische verhaallijnen bleek ik daar opeens zelf in terecht te zijn gekomen.

Wat is je fijnste herinnering aan Chassé in 2020?

De Sunset Cinema-reeks van Chassé, toen we tien films in de buitenlucht hebben geprojecteerd. Persoonlijk hoogtepunt daarvan was de uitverkochte voorstelling van Raving Iran (zie foto) met een grote Iraanse vertegenwoordiging in het publiek.

Voor welke film rende je na de quarantaine direct naar de bioscoop?

Ik ben heel benieuwd naar De Slag om de Schelde (release: 17 december) en de respons hierop in het Nederlandse bioscooplandschap. We moeten het met elkaar doen, dat is duidelijk!

3. Sanne van Rij

Sanne is journalist (o.a. voor Vogue) en Utrechtse Cineviller.

Wat was het meest filmische moment uit jouw 2020?

Deze zomer was ik tóch nog met vrienden in Spanje. We sliepen in een huis op een berg ver weg van de bewoonde wereld. Eén avond lag ik met een vriend op het grasveld. We keken naar de mooiste sterrenhemel ooit. Je kon een speld horen vallen. Toen we ook nog een vallende ster zagen, zeiden we: ‘Als we ooit een film maken, komt dit erin.’

Welke film heeft jou geholpen om te ontsnappen aan dit rampenjaar en waarom?

Été 85 nam me mee de wereld van vroeger. Alle dingen die nu niet kunnen: tegen elkaar aan dansen in een club, flirten op een volle boulevard, avonturen beleven. De film draaide voor mij om vrijheid, onbezonnenheid en intimiteit: alles waar je nu naar hunkert.

Met welk filmpersonage uit 2020 wil jij graag het jaar doornemen?

Ik denk dat een gesprek met Jo March (Saoirse Ronan) uit Little Women dit jaar meteen in perspectief zou zetten. Ik heb haar ‘I want to be loved’-scène ontelbare keren gekeken. In die speech brengt ze een universeel gevoel naar voren: ook als je gelooft dat je levensgeluk níet afhangt van een liefdesrelatie, is het oké om je af en toe alleen te voelen. Een verfrissende boodschap om 2020 mee af te sluiten.

4. Fey Yen van Kolfschoten

Fey Yen werkt sinds dit jaar bij Cineville als eventproducer en nog zoveel meer. En dan had ze ook nog tijd om naar de film te gaan.

Wat was het meest filmische moment uit jouw 2020?

Op een zondagmiddag naar De Schoorlse Duinen! Adembenemend - je zou er zo een film kunnen opnemen. Bos, savanne, grappige bomen. Zonsondergang bij het strand, wat natuurlijk betekende dat de terugweg in het bos inderdaad donker was. Ik moest denken aan mijn vader die daar vroeger ook met zijn vader was verdwaald en dat ze toen bij het eerste huis dat ze tegenkwamen hebben aangebeld om te vragen of ze hen een stukje richting het dorp wilde rijden. Het zou een goed begin van een horrorfilm kunnen zijn geweest.

Samen film kijken is het allerleukste wat er bestaat

Welke film heeft jou geholpen om te ontsnappen aan 2020?

Door The Mole Agent zag ik weer hoe mooi documentaire kan zijn. Als je hardop kan lachen én huilen, dan zit het goed. 

Met welke filmliefhebber wil jij zo snel mogelijk weer samen naar de film?

Ik wil het liefst weer met meer dan 30 filmliefhebbers naar de film, en daarna met meer dan 30 filmliefhebbers napraten. Samen film kijken is het allerleukste wat er bestaat.

Welke film uit 2020 liet het meest zien hoe jij hoopt dat 2021 wordt?

Ik hoop Kajillionaire. Dat we voor het eerst weer voelen hoe het is om geknuffeld te worden, te dansen, aardverschuivingen te overleven.

Foto: Lara Verheijden.

5. Leyla de Muynck

In docu-fictie-experiment Drama Girl speelde Leyla dit jaar haar eigen leven na. Meta much?**

Welke film uit 2020 heeft jou het jaar doorgesleept?

Ook al heb ik de nieuwe film van Miranda July pas gisteren gezien, *Kajillionaire *mag me best het laatste maandje van 2020 doorslepen. De film is luchtig en grappig, maar snijdt toch diepe jeugdtrauma's aan. De film is, zoals al haar werk, heel poetisch. Daar hou ik van. Ik zou dolgraag met Miranda July werken.

Met welk filmpersonage uit 2020 wil jij graag het jaar goed doornemen?

Ema, uit de gelijknamige film. Ze maakt er een rotzooi van, lijkt het, maar zo fixt ze het juist. Ze is krachtig. Tof ook om typische dansers in beeld te zien; ze zijn maf, krioelen over elkaar heen en zien er vet uit.

Wat was het meest filmische moment uit jouw eigen 2020?

Ik neuzelde wat rond bij mijn vaste kraampje op het Waterlooplein. Er stond een markante man van een jaar of zeventig luid te ouwehoeren, een oude provo, een levenskunstenaar. Ik besloot op hem in te gaan en dat resulteerde niet alleen in interessante gesprekken, maar ook een uitnodiging voor een etentje bij hem thuis: ik kwam binnen in een grotje van gordijnen, lampjes, ornamenten, 'muziek van de dood' uit Albanïe, antiek en handgemaakte camera's. Hij vertelt me dat hij al een jaar zo verliefd is, 'gewoon op mijn eigen wijf', over hun bijzondere relatie, over zijn dochter, over zijn gektes. Ik kan het niet zo goed navertellen als ik zou willen. Het was een ontroerende avond. We vonden een vriend, een ouder, een kind en de dwaas in elkaar.

Welke film uit 2020 liet het meest zien hoe jij hoopt dat 2021 wordt?

Het dorpje uit Bacurau, alleen dan zonder de hele schiet-conspiracy! Een saamhorig hippiedorp zonder afstandsregels lijkt me wel wat. Maar het allerliefst wordt 2021 magisch als een Studio Ghibli-film.

Met welke filmliefhebber wil jij zo snel mogelijk weer naar de film?

Hebben jullie een suggestie? Dan vraag ik die mee!

6. Phil Jong

Phil is kind aan huis bij Focus Arnhem en werkt als 'ie niet in de film zit als administratief medewerker bij het UWV.

Omschrijf jouw (film)jaar 2020 in drie woorden.

Tranen, sekspartijen en filmklassiekers.

2020: Tranen, sekspartijen en filmklassiekers

Wat was het meest filmische moment uit jouw 2020?

Themagebied Rookburgh in het Duitse themapark Phantasialand. De double-launch flying-coaster F.L.Y. (een soort achtbaan, red.), het steampunk-decor, het hotel, de details. Je zou er een scène kunnen opnemen voor een Industriële Revolutie-film. 

Welke film heeft jou geholpen om te ontsnappen aan dit rampenjaar?

De klassieker Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles omdat hij zo lang duurt (3,5 uur) en je even geen ellendig nieuws hoefde te vernemen.⠀

7. Maan Meelker

Maan werkt sinds dit jaar vast bij Cineville op de redactie en is al sinds 2019 betrokken bij De Cineville Podcast. 

Omschrijf (film)jaar 2020 in drie woorden.

Samen met mezelf. 

Wat was het meest filmische moment uit jouw 2020?

Tijdens mijn meest filmische moment waande ik me een acteur in één van mijn favoriete verschijnselen in film: de volumeknop op max en dansen, springen, zingen in de woonkamer alsof je buren niet bestaan (sorry!). Ik voelde me net Eunhee uit de Zuid-Koreaanse film House of Hummingbird, mede door de 2Unlimited-soundtrack één van mijn meest geliefde films dit jaar.

Welke film heb jij meer dan 1 keer gekeken dit jaar?

Atlantique, de Frans-Senegalese film van Mati Diop. Die film neemt je op magisch-realistische wijze mee in het getijde, waar je de maan dreigend voelt trekken en de zon sierlijk op het wateroppervlak glinstert. Het verhaal van Souleyman en Ada loopt over van liefde, met een verraderlijke onderstroom die je genadeloos de diepte intrekt. Deze film laat je niet zomaar los.

Welke klassieker heb jij dit jaar herontdekt of voor het eerst gezien?

Do the Right Thing, de klassieker van de Amerikaanse regisseur Spike Lee. Toen ik die voor het eerst zag was ik te jong om te snappen hoe raak de film is. Gentrification, racisme en de vraag of het mogelijk is om het goede te doen in een wereld die onder spanning staat: thema’s die 30 jaar later nog steeds tot de tijdsgeest behoren.⠀

Wat was het grootste filmhart onder de riem dat je dit jaar hebt ontvangen?

Het saamhorigheidsgevoel uit Bacurau. Een dorp waarin iedereen zo op elkaar ingespeeld is, dat zelfs het zachtste zinnetje als een perfect doorfluisterspel bij iedereen terecht komt. En dan bedoel ik ook echt iedereen, maar laat ik daar niet te veel over zeggen!