C'est pas moi + Allégorie citadine
- Regie
- Leos Carax, Alice Rohrwacher, JR
- Duur
- 63 min.
- Jaar
- 2024
- Taal
- Frans, Engels
‘Door Parijs banjeren met Leos Carax en Alice Rohrwacher is sowieso al een droom, maar twee films in één keer van m’n watchlist strepen? Maak mij nooit meer wakker.’
Twee kortjes in één programma: een video-essay all over the place van regisseur Leos Carax (Les amants du Pont-Neuf , Holy Motors) en een samenwerking tussen Alice Rohrwacher (La chimera) en straatkunstenaar JR.
C'est pas moi
Het Centre Pompidou vroeg filmmaker Leos Carax om via beelden antwoord te geven op de vraag: 'Waar ben je, Leos Carax?' De regisseur van Pola X (1999), Holy Motors (2012) en Annette (2021) maakte vervolgens een free style zelfportret, vol knipogen en verwijzingen naar zijn uitzinnige werk. Tegelijkertijd is het een liefdevol eerbetoon aan Jean-Luc Godard en David Bowie én een onderzoek naar de macht en politiek van het maken van beelden.
Allégorie citadine
In de Allegorie van de Grot vraagt Plato zich af: wat zou er gebeuren als een van de gevangenen erin zou slagen zich van zijn ketenen te bevrijden en uit de grot te ontsnappen? Wat als die gevangene Jay was, een jongetje van zeven?
Na hun korte film Omelia contadina werkten Alice Rohrwacher (La chimera) en straatkunstenaar en fotograaf JR opnieuw samen aan deze fantasierijke samensmelting van film en filosofie, met een opvallende rol voor Leos Carax. Allégorie citadine illustreert hoe beelden – of het nu schaduwen of tastbare objecten zijn – de waarheid kunnen verdraaien of onthullen.
