Onze website heeft een nieuw jasje! Lees hier meer over de veranderingen.

Film met Fien

De man, de vrouw, de duurbetaalde advocaat: wie is de slechterik in echtscheidingsdrama Marriage Story?

Columnist Fien Veldman gaat naar alle films met Adam Driver, dus ook naar Marriage Story. ‘Het verhaal van een huwelijk, verteld wanneer het (bijna) voorbij is.’ 

Het leek me wel grappig om vanaf nu alleen nog maar columns te schrijven over films waar Adam Driver in speelt, want Adam Driver speelt echt in álles. Ik heb alleen deze week al twee films gezien met Adam Driver in de hoofdrol. Echt. Hij is de Waldemar Torenstra van Hollywood.

In ieder geval. Dat zal ik niet doen want één van die films was The Report en dat waren me te veel martelpraktijken, Adam Drivers acteerprestaties ten spijt (die waren geen marteling). Maar die andere film! Dat was Noah Baumbachs Marriage Story, en ik weet dat je ‘m ook op Netflix kunt kijken maar doe dat maar niet, want deze film is een groot scherm waard.

Tip van Lauren

Marriage Story

Toneelregisseur Charlie (Adam Driver) en actrice Nicole (Scarlett Johansson) worstelen zich door een echtscheiding heen, terwijl hun levens zich elk aan een andere kant van het land afspelen.

In Marriage Story, een leuke titel voor een film over een scheiding, gaan Charlie (Adam Driver dus) en Nicole (Scarlett Johansson) uit elkaar. Nicole acteert in het New Yorkse theatergezelschap waarvan Charlie regisseur is: hun gezamenlijke artistieke leven lijkt op het eerste gezicht vrij volmaakt. Maar Nicole besluit bij Charlie weg te gaan, aan een tv-serie in Los Angeles te gaan werken, én hun tienjarige zoon mee te nemen naar de andere kant van het land. En dat gaat natuurlijk zomaar niet.

De film opent met monologen van Charlie en Nicole, die opsommen wat er zo bijzonder aan de ander is: hij is briljant en houdt ervan om vader te zijn, zij luistert en speelt écht met hun zoon. Langzaamaan wordt duidelijk waarom ze dan toch gaan scheiden. Dat is Marriage Story: het verhaal van een huwelijk, verteld wanneer het (bijna) voorbij is.

Charlie en Nicole zijn leuke mensen. Zo komen ze over. Ze zijn sympathiek, rationeel, redelijk eerlijk, proberen allebei een goede ouder voor hun kind te zijn. Niemand is de bad guy. Maar in een scheiding moet er toch een bad guy zijn? Iemand die schuldig is, iemand waardoor we allemaal snappen, oh, dáárom ga je bij ‘m weg! Dat hoeft natuurlijk niet per se een guy te zijn. Het kan ook Meryl Streep in Kramer vs. Kramer zijn, die haar kind (!) in de steek (!) laat (!). Dat kan natuurlijk niet, als moeder. (Even tussendoor: er zit een fantastische speech in Marriage Story van de fantastische Laura Dern die, als advocaat van Nicole, op fantastische wijze uiteenzet hoe het moederschap van het vaderschap verschilt, en alleen daarom al moet je deze film zien. Deze speech had echt begrip kunnen kweken voor Meryl destijds.)

Het is fijn dat Noah Baumbach op een veel subtielere wijze laat zien wat er mis kan gaan in een huwelijk

Terug naar de vraag: wie is de bad guy? Charlie is een lieve, oprechte, grappige man. Nicole is een leuke, slimme, getalenteerde vrouw. Ze haten elkaar niet. Toch? Zoals altijd is alles weer veel genuanceerder dan ik denk en dan Hollywood ons normaliter doet geloven, dus het is fijn dat Noah Baumbach op een veel subtielere wijze laat zien wat er mis kan gaan in een huwelijk. Ook als je allebei sympathiek en eerlijk bent.

En als je zo sympathiek bent, dan lijken die ongeschreven regels die er bestaan voor het einde van een relatie (dat je je ex-schoonmoeder, die je al tien jaar kent, niet meer mag spreken, bijvoorbeeld) nog net iets absurder dan ze sowieso al waren. Maar hoewel ze absurd zijn, zijn ze ook noodzakelijk. Want het vergt veel moeite om je leven weer van jou te laten zijn. Terwijl Charlie nog aan het bijkomen is van de initiële schok van de scheiding, is Nicole daarmee bezig: een eigen leven creëren. En dan snap je best dat ze daarvoor naar LA moet. Ook zij is geen bad guy. Zelfs de keiharde advocaten van Charlie en Nicole doen gewoon hun menselijke best in een onmenselijk systeem. Er is geen bad guy, er is geen good guy. Er is alleen het einde van een huwelijk, met alle nuance die daarbij hoort.

Fien

Fien Veldman (1990) schrijft zowel fictie als essays. Als een film de Bechdel-test niet passeert is ‘ie waarschijnlijk niet aan haar besteed.

Gerelateerde films

Tip van Lauren

Marriage Story

‘Knap hoe een film die over een pijnlijke echtscheiding gaat, je ook zoveel vertrouwen in de liefde kan geven.’