Madres paralelas
- Regie
- Pedro Almodóvar
- Met
- Penélope Cruz, Rossy de Palma, Milena Smit
- Duur
- 120 min.
- Jaar
- 2021
- Taal
- Spaans
‘Verzwijgen of verwerken? Een verhaal over twee moeders, één moederland en één gedeeld verdriet.’
Een nieuwe, felgekleurde samenwerking tussen Pedro Almodóvar en Penélope Cruz. 'Een Don Quixote over het moederschap', noemde regisseur Pedro Almodóvar (Dolor y gloria) zijn nieuwste film toen hij er in 2011 (!) aan begon. Het werd zijn zevende samenwerking met Penélope Cruz, die op het filmfestival van Venetië in de prijzen viel.
Cruz speelt één van de twee ‘parallelle moeders’ uit de titel: twee vrouwen die tegelijkertijd, in hetzelfde ziekenhuis, bevallen van hun kind. Het is het begin van een typisch Almodóvariaanse kluwen van verhaallijntjes, waarin ook het onverwerkte verleden van de Spaanse Burgeroorlog een plek opeist.
‘Twee vrouwen, twee buiken, twee baby’s: in hetzelfde ziekenhuis bevallen Janis (Penélope Cruz) en Ana (Milena Smit) tegelijk van een dochter. Ze raken onverwacht verbonden, ondanks dat ze heel verschillend zijn. Ana is jong, onzeker en wil loskomen van haar familie. Janis is ouder, autonoom en juist actief bezig met waar ze vandaan komt. Ze onderzoekt de massagraven van de Spaanse burgeroorlog in de hoop haar vermoordde grootouders te vinden. Madres paralelas, de nieuwe film van Pedro Almodóvar, zit vol met fijne raakvlakken en tegenstellingen. Net zoals de levens van Janis en Ana vanaf die ene dag met elkaar vervlochten zijn, speelt er in de film een ander verhaal naast en onder dat van hun: het verzwegen oorlogstrauma van de Spanjaarden, van de vader van Almodóvar zelf, van de overgrootoma van Cruz en van alle andere mannen die meevochten in het leger en de vrouwen die er alleen voor kwamen te staan. Meerdere generaties, één groot gedeeld verdriet.’
